Önce tanımak gerekli..Tanımak için çaba sarf etmek, ne istediğini, nasıl istediğini, neden istediğini anlamak gerekli insanın zor mu kolay mı olduğunu anlamak için..
Keskin çizgileri olan insanlar tanıdım ben..Çizgileri kendilerine göre doğru ama bu doğruluğu kabul edemeyenlere göre yanlış..
Kendisini çok net ifade edebilen insanlar tanıdım ben..Bu ifadeleri kendilerine göre gayet açık ama açık olması zoruna gidenlere samimiyetsiz..
Bir insanı anlamaya çalışmak gerekli hüküm vermek için..En azından tanımaya çalışmak gerekli..
Peki sordum mu ben bugüne kadar neden 2X2=4 diye..Sordum mu masa’ya neden masa denmiş diye..Sorsam neyi değiştirecek ki..Böyle kabul etmişiz bunları..
Masa bile kendi adını kabul ettirmişken bize, neden kabul edilmiyoruz olduğumuz gibi..Neden zorluyoruz anlaşılmak için..Neden her seferinde herkese ayrı ayrı anlatmalıyız kendimizi..Neden soru işareti koymak zorundayım ki ben bu “neden”lerin sonuna..Anlaşılmıyor mu bunun bir soru olduğu..
Kişinin doğrularını kabul etmek zorunda değilsiniz elbette..Ama kişiyi böyle kabul etmek zorundasınız..Hayatınızda yer almasını istiyorsanız, önemsiyorsanız ya da “beni hiiiç ilgilendirmiyor ne düşündüğü” derken bile dinliyorsanız böyle kabul etmek zorundasınız..
Kurduğu her cümleden, yüzünün aldığı her ifadeden sonra parantez açıp açıklama yapmasını bekliyorsanız, ya anlamaya çalışmıyorsunuz, ya da anlamak istemiyorsunuzdur zaten..
Anlaşılmak ister herkes elbette aynı fikirde olmasa da..Yeter ki dinlesin karşısındaki..Anlamaya çalışsın..
Zor değildir insanları kazanmak..Yeter ki kulak verilsin o insana..Anlamaya çalışılsın..O zaman daha bir yaşanılır olacaktır..Daha bir anlamlı olacaktır..Daha değerli olacaktır..
Zor insan diye bir şey yoktur aslında..İnsanı dinlemek, anlamak, saygı duymakla başlar her şey..
İnsan; çözülmesi zor bir yaratık değildir aslında..Yeter ki fikirleriyle, doğrularıyla kabul edilsin..
Kimisini yaşamak için, zor’dan var etmek gerekir..
