Biraz Nostalji Yapalım_1

Aslında o kadar gereksiz bir burada oluş ki benimkisi..Ben anlam veremiyorum..Eminim hiç kimse anlam veremiyordur..Herkesten uzak duruyorum..Çok fazla konuşmuyorum.. Sıkılıyorum aslında..Çok sıkılıyorum..Köşemde oturmak dışında birşey yapmıyorum.. Yapmak ta istemiyorum zaten..Zaman geçiriyorum aslında..Sıkılarak geçirmek zorunda olduğum zamanı geçiriyorum..Yaşayabilmek için yapıyorum bunu tabi yaptığıma yaşamak denirse..Neden burada olmak zorundayımki..Çıksam kapıdan..Hiç kimseye haber vermeden sessizce uzaklaşsam ve bir daha dönmesem..Kaç gün daha adım hatırlanırki..Gereksiz bir muhabbete konu olabilirim..Yada “o olsaydı” derler bir süre..Sonra “o’nunda bir özelliği yoktu” derler..Kimin ne söylediği yada söyleyeceği kimin ne kadar umrundaki..Neden bağlıyım buraya..Yaşamak için mi?..Komik..Yaşamak için biryere yada birşeye bağlı olmak gerçektende komik değil mi?..İstediğim gibi yaşayamaz mıyım ben?..Hiç biryere, hiç birşeye, hiç kimseye mecbur olmadan yaşayamaz mıyım?..Bu imkansızlığı aşamaz mıyım?..Bunu soruyor olmamda komik..Kendime soruyor olmam sıkılganlığımın komedisi oldu resmen.. İnsan yanında birisini istiyor böylesi anlarında..Bu komedinin izleyicisi olmalı birisi..Sıkılan bir insanın neler düşünebildiğini izlemeli..İzlemeli ki sıkılmamalı asla..Düşmemeli bu duruma..Peki bu durumamı düştüm ben?..Yoksa böyle mi olmam gerekli?..Gereklilik zorunluluk mudur ki böyle olmam gereksin..Anlam verilemeyen o kadar çok düşünce varki..Ben mesela, gerçekten birisini istiyormuyum yanımda..Yoksa tek başıma da zorunluluklarımla yaşayabilir miyim?.. Daha ne kadar devam edebilirim ki böyle?..Hayatımı idame ettirirken hayatımda olmasını istemediğim bir çok şeyle birlikte ne kadar devam edebilirim?..Tek başıma mı kalmalıyım, yoksa izleyici kimliği dışında bir de paylaşıcı mı olmalı hayatımda?..Olsa ki ne kadarını paylaşabilirim kendi zorunluluklarımın..Kendi çukuruma ne kadar çekebilirim o’nu?..Çekmeli miyim?.. Neden bunları düşünüyorum?..Herkes gibi davranma yetimi mi kaybettim?..Normal olamıyor muyum ben?..Yoksa normal olan ben miyim?..Sürekli bir soru sorma halindeyim..Neden bu kadar soru soruyorum? Yine sordum..Komik gerçektende..İnsan neden bu hale getirilirki?.. Sorularımı kendime sormaya başladım bu aralar..Kimseye sormuyorum artık..Yanıt alamıyorum çünkü..Yada aldığım yanıtlar tatmin etmiyor..İnsan, tatminsiz bir yaratık..Ne kadar verirsen ver daha fazlasını ister..Sanki kimse bilmiyordu bunu..Ben söyledim ya herkes öğrendi..Ne saçmalık..Hatayımı bir takım sözler üzerine kuramaki ben.. Aslında çok farklı olması gerekliydi bu yazının..Bunları yazmamalıydım..Kime ne benim sıkılganlık komedimden..Nefes alabildiğim kadar yaşıyorum.. Sen olsan..İzleyici mi olurdun yoksa paylaşmamı mı isterdin bu durumu seninle..Paylaşırsan kendi çukurumda yer açacağım sana yada izlerim sadece dersen çok gülmeyeceksin bilesin..Sen..Senin ne günahın var ki bu konumda kalasın..Bir seçim yapmak zorunda kalasın..Bak gördünmü yine zorunluluk..Diyorumya komik.. Sen..Ne düşünüyorsun kim bilir bu durumum hakkında..Düşün bakalım ne kadarı örtüşüyor benim düşüncelerimle düşüncelerinin..Ne kadar ben olabiliyorsun?..Daha öncesinde beni ne kadar tanıyorsun?..Gerçek ben kimim?.. Benim seni tanıdığım kadar tanıyorsun beni..Bambaşka bir kişilik..Hiç göründüğü gibi değil..Farklı duruyor ama ne kadar farklı?..Yada ne kadar doğru?..Ne kadar gerçek?..Risk..Göze almadan amacına ne kadar ulaşabileceğini bilemezsin.. Yine başladim değilmi..Kendime yazıyordum yazıyı..Sana hitaben gibi oldu bu kısmı..Aslında kendime de yazmıyordum ya..Akışı değişti yazının..Düşüncelerimin akışını belirleyemediğim için yazınınkinide belirleyemedim sanırım..Çok sıkıldığım bu komediden çok belli oluyor sanırım.. Etrafımda anlamsız bir gürültü var..Gürültü anlamlı belki ama bana hiç birşey ifade etmiyor..Konuşmalar, müzik ve bunlar birbirine girince çıkan uğultu..Katlanıyorum bunlara..Kahrolası zorunluluk..Neden aşamıyorum ki bunu?..Asıl soru, sadece ben mi aşamıyorum?..Sadece ben mi zorundayım?..Eğer böyleyse kimse gerçek değil..Geniş kadrolu bir sıkılganlık komedisi var sahnede ve insanlar cidden çok iyi oynuyorlar..Yada aşmalımıyım?..Bu şekilde devam edilebiliyor diye uymalımıyım bu düzene?.. Ne anlamsız bir yazı..Ben yazmış olmasam çok kötü derdim..Başkaları derse de kabul ederim..Edilmeyecek gibi değil..İnsanın anlamsızlıklardan sıkılarak hayatını komediye çevirmesi böyle birşey sanırım.. Yaşıyorum..Nefes aldığım kadar yaşıyorum..Nefesim olurmusun?.. Ş.Şener KOÇ 24,08,08 / 22:21